- huşlu
- прил. разг.1. сознательный, умный. Çox huşlu uşaqdır он очень умный ребёнок2. разг. внимательный3. разг. памятливый (обладающий хорошей памятью)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
huşlu
Смотреть что такое "huşlu" в других словарях:
huşlu — sif. Huşu, ağlı başında olan; fərasətli, dərrakəli, hafizəli. Huşlu adam. Çox huşlu uşaqdır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
huşlu-başlı — sif. Hafizəsi, yaddaşı yaxşı olan; hafizəli. Anlaşılırdı ki, Nisə xala bütün kənd işləri ilə əlaqədar, təsərrüfatçı, huşlu başlı qadındır. Qant … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bidar — f. 1) oyaq, oyanıq; 2) ayıq sayıq; 3) m. xəbərdar, ayıq, huşlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
huşmənd — f. huşlu, şüurlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
huşyar — f. 1) ağıllı, aqil; 2) ağlı başında; huşlu; 3) diqqətli, dəqiq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ərib — ə. ağıllı, huşlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
